W dzisiejszym artykule przedstawiamy podstawy rysunku technicznego, w którym omawiamy rodzaje rysunków, formaty arkusza rysunkowego, linie i podziałki rysunkowe. Pokazujemy jak zwymiarować rysunek i wiele więcej.
Rysunek techniczny podstawy
Rysunek techniczny jest to informacja techniczna przedstawiona graficznie zazwyczaj na papierze, wykonana zgodnie z przyjętymi normami i zasadami obowiązującymi na całym świecie , które są znormalizowane.
Normy w rysunku technicznym obejmują:
Rodzaje rysunków
– rysunek techniczny maszynowy,
– rysunek budowlany,
– rysunek elektryczny,
– rysunek produkcyjny.
Format arkusza rysunkowego
Format arkusza rysunkowego to określona wielkość arkusza na jakim wykonany jest lub drukowany rysunek techniczny.
Podstawowy wymiar arkusza to arkusz A4
Rys. Formaty arkuszy rysunkowych
Linie rysunkowe
Linie rysunkowe stosujemy aby rysunek techniczny był wyraźny, przejrzysty i czytelny stosujemy różne rodzaje i odmiany linii oraz ich grubości.
Rys. Linie rysunkowe
Podziałki rysunkowe
Podziałka rysunkowa jest to stosunek wymiarów liniowych ( długości, wysokości, grubości, wartości średnic) na rysunku do odpowiednich rzeczywistych wymiarów przedmiotu.
Rys. Podziałki rysunkowe
Rysunek techniczny wymiarowanie
Linia wymiarowa jest to cienka linia prosta lub łukowa zakończona grotami (niekiedy jednym) dotykającymi ostrzem linii rysunkowych w punktach, których odległość ma być podana na rysunku.
Groty strzałek powinny dotykać od wewnątrz linii, między którymi wymiar ma być podany. Przy braku miejsca groty można umieszczać na zewnątrz tych linii, na przedłużeniach linii wymiarowej
Rys. Wymiarowanie rysunku
Groty strzałek
Groty strzałek rysuje się krótkimi liniami tworzącymi ostrze. Grot może być otwarty, zamknięty lub zamknięty i zaczerniony. Ostrze grota może mieć dowolny kąt rozwarcia, zawarty w przedziale 15÷90°. Wielkość grota powinna być proporcjonalna do wielkości rysunku.
Rys. Groty strzałek
Dopuszczalne jest zastępowanie grotów cienkimi kreskami o długości min. 3.5 mm, nachylonymi pod kątem 45° do linii wymiarowych, lub kropkami o średnicy około 1 mm.
Wymiary umieszcza się zazwyczaj na zewnątrz zarysu przedmiotu, korzystając z pomocniczych linii wymiarowych. Są to linie ciągłe cienkie, będące albo przedłużeniami linii rysunku, albo stycznymi do nich. Linie pomocnicze przeciąga się o 2-3 mm za punkt ich zetknięcia z linią wymiarową.
Rys. Wymiarowanie rysunku przykład
Pomocnicze linie wymiarowe
Pomocnicze linie wymiarowe mogą się przecinać i można je przerywać gdy przecinają napis. Jeżeli linia pomocnicza przechodzi przez zakreskowane pole, to jej kierunek nie może być zgodny z kierunkiem rysowania. Linia wymiarowa powinna być zawsze równoległa do kierunku wymiaru, zaś linie pomocnicze prostopadłe.
Rys. Pomocnicze linie wymiarowe
Wymiary liniowe
W rysunku technicznym maszynowym wymiary liniowe podaje się w milimetrach, przy czym oznaczenie „mm” pomija się. Jeżeli zachodzi potrzeba podania wymiaru w innej jednostce, to za liczbą należy podać jej symbol . W rysunku technicznym maszynowym wymiary kątowe podaje się w stopniach, minutach i sekundach, oznaczając je odpowiednio symbolami ° , ‚ oraz ”. Jeżeli zachodzi potrzeba podania wymiaru w innej jednostce, to za liczbą należy podać jej symbol.
Liczby wymiarowe
Liczby wymiarowe pisze się nad liniami wymiarowymi w odległości 0.5- 1.5 mm od nich, mniej więcej na środku, o wysokości min. 3.5 mm, ułamki zwyczajne i odchyłki graniczne pisze się pismem o jeden stopień mniejszym (lecz nie mniej niż 2.5 mm)
Rys. Liczby wymiarowe
Rzuty Prostokątne przedmiotów
Rzutowanie prostokątne (przedstawienie prostokątne) stanowi odwzorowanie geometrycznej postaci konstrukcji w postaci rysunków dwuwymiarowych. Jest to taki rodzaj rzutowania, w którym kierunki rzutowania są prostopadłe do rzutni.
Rozróżnia się dwie metody rzutowania prostokątnego:
– wg metody europejskej (metody pierwszego kąta),
– wg metody amerykańskiej (metody trzeciego kąta).
Rzutowanie według metody europejskiej – E
Rzutowanie według metody europejskiej – E polega na wyznaczaniu rzutów prostokątnych przedmiotu we wzajemnie prostopadłych rzutniach przy założeniu, że przedmiot rzutowany znajduje się pomiędzy obserwatorem i rzutnią.
Rys. Rzutowanie według metody europejskiej
Rzutowanie metodą amerykańską – A
Rzutowanie metodą amerykańską – A cechuje się tym, że rzutnia znajduje się pomiędzy obserwatorem a przedmiotem rzutowanym co powoduje przestawienie niektórych rzutów w stosunku do metody E .
Rys. Rzutowanie metodą amerykańską – A
Zasady rzutowania prostokątnego
Rzutowanie przeprowadzamy wewnątrz wyobrażalnego prostopadłościanu rzutni
1. Liczba rzutów powinna być ograniczona do minimum niezbędnego do jednoznacznego przedstawienia kształtów przedmiotu i wymiarowania. Najczęściej wystarczają dwa lub trzy rzuty, rzut główny zawsze występuje.
2. Przedmiot powinien być tak ustawiony wewnątrz wyobrażalnego prostopadłościanu rzutni, aby większość jego powierzchni płaskich i osi była równoległa lub prostopadła do rzutni w celu ułatwienia rysowania i wymiarowania.
3. Rzut główny (jeżeli jest to możliwe) powinien przedstawiać przedmiot w położeniu użytkowym widzianym od strony najbardziej charakterystycznej.
4. Usytuowanie rzutów względem powinno być zgodne z rozwinięciem prostopadłościanu rzutni. Dopuszcza się odstępstwa od w/w zasad: a) przedmioty długie, których położenie użytkowe jest pionowe można narysować w położeniu poziomym, dolną część przedmiotu umieszcza się z prawej strony rzutu, b) przedmioty nie posiadające pionowego lub poziomego położenia użytkowego oraz przedmioty zajmujące rożne położenia użytkowe rysuje się w położeniu poziomym lub pionowym.
W taki o to sposób przedstawiliśmy podstawy rysunku technicznego.
