Podstawy obróbki CNC dla operatorów cz.8

24 kwietnia 2019 0

Operator cnc kurs cz.8

W dzisiejszym artykule z cyklu operator cnc kurs poznajmy tryb ręczny pracy maszyny

Przełącznik trybu pracy

W poprzedniej części omówiłem przełącznik trybu znajdujący się na panelu głównym maszyny. Ten przełącznik był niejako sercem maszyny i że operator musi najpierw popatrzeć na ten przełącznik, zanim będzie mógł wykonać jakąkolwiek funkcję. Popatrzeć nie jak sroka w gnat, ale jako osoba, która wie w jakim trybie aktualnie chce pracować. Najczęstszym błędem operatora jest ustawienie owego przełącznika w niewłaściwej pozycji. Oczywistym wydaje się że przełącznik trybu ma kilka pozycji, bo inaczej nie byłby przełącznikiem a jakimś wyłącznikiem czy coś w tym stylu. Jeśli mogę przełączyć z jednego trybu w inny lub w jeszcze inny, to znaczy że przełączam a nie włączam czy wyłączam. W sumie rzecz biorąc, przełącznik trybu pracy maszyny daje nam trzy pozycje.

Tryb ręczny

W trybie ręcznym maszyna zachowuje się jak standardowa ,konwencjonalna maszyna. Centrum obróbcze zachowuje się jak ręczna frezarka. Centrum tokarskie zachowuje się jak tokarka uniwersalna itd. Fizyczne pozycje przełącznika trybu, które są włączone jako tryby ręczne, obejmują sterowanie ręczne lub impulsowe, np. poprzez kółko ręczne i powrót referencyjny.

W trybie ręcznym operator maszyny może naciskać przyciski, obracać kółka ręczne i włączać przełączniki, aby uzyskać pożądaną funkcję maszyny. Aktywacja każdego przycisku lub przełącznika w trybie ręcznym zapewnia natychmiastową reakcję. Na przykład, jeśli wybrano prawidłową pozycję przełącznika trybu i jeśli zostanie naciśnięty prawy przycisk, wrzeciono zostanie uruchomione. Jeśli przełącznik jest włączony, płyn chłodzący włącza się. Jeśli joystick zostanie przytrzymany w jednym lub drugim kierunku, odpowiednia oś maszyny się poruszy.

Należy pamiętać, że przedmioty, których nie da się wykonać w wesołej twórczości w trybie ręcznym, należy wykonać w trybie ręcznego wprowadzania danych.

Tryb ręcznego wprowadzania danych

Ten tryb obejmuje dwie pozycje przełącznika trybu, pozycji edycji i pozycji ręcznego wprowadzania danych (MDI). W każdym przypadku operator wprowadza dane za pomocą klawiatury na panelu sterowania i ekranie wyświetlacza.

Chociaż te pozycje przełączania trybów mają istotne różnice, rozpatrujemy je łącznie z dwóch powodów. Po pierwsze, obie pozycje przełączania trybu obejmują wprowadzanie danych za pośrednictwem klawiatury. W pozycji edycji przełącznika trybu, program jest wprowadzany lub modyfikowany. Przy ustawieniu MDI – polecenia CNC są wprowadzane i natychmiast wykonywane.

Po drugie, oba zapewniają możliwości manualne, które można również wykonać w bardziej automatyczny sposób. W trybie edycji operator może wprowadzać programy CNC do pamięci sterowania. Można to również osiągnąć, ładując program z jakiegoś zewnętrznego urządzenia, takiego jak komputer lub pendrive, czy tam z sieci czy chmury jak w najnowszych obrabiarkach dostępnych na rynku. No chyba że ktoś bawi się jeszcze fiszkami, to z czytnika fiszek, metoda transmisji dowolna, byle z sensem.

W trybie MDI polecenia są wprowadzane ręcznie za pomocą klawiatury i ekranu wyświetlacza i mogą być wykonywane jeden raz. Jeśli polecenie musi zostać wykonane po raz drugi, operator musi wprowadzić polecenie MDI po raz drugi co chyba oczywiste.

Po każdym wpisaniu polecenia wciskamy enter i tak do znudzenia. Jednakże, jeśli to samo polecenie jest zawarte w programie, może być wykonywane automatycznie, bez konieczności ponownego wpisywania. Obrabiarka może również zapisywać kolejne polecenia wklepywane jako MDI, przy okazji rzeczywiście wykonane i zapisane jako nowy program, więc po wklepaniu wszystkich czynności włącznie z pomyłkami mamy pełny program wykonanego detalu. Wtedy wchodzimy w edycję programu i wywalamy nasze pomyłki, no ale dla śmiechu zawsze można jakąs niespodziankę zostawić, jakąś tam kolizję głowicy narzędziowej z wrzecionem czy wyrywanie narzędzi z uchwytu, wszystko zależy od stopnia posiadania danej firmy i jej wyluzowanych kierowników czy coś tam.

Generalnie najlepiej bez wygłupów, usuwamy pomyłki w trybie edycji i niech się kolejny zmiennik cieszy czy coś.

Ręczne wprowadzanie danych

Prawie wszystko, co można zrobić w programie, można wykonać w trybie MDI. Jeśli operator jest biegły w zakresie poleceń, może szybciej wykonywać operacje za pomocą MDI niż za pomocą edycji programu. Na przykład referencyjną pozycję powrotu można uzyskać za pomocą środków ręcznych (tryb powrotu referencyjnego przełącznika trybu) i poleceń MDI. Dobry operator może wykonać tę operację szybciej w trybie ręcznego wprowadzania danych.

Ale najważniejszą przyczyną trybu MDI jest umożliwienie operatorowi wykonywania operacji ręcznych, które nie są możliwe przy użyciu trybu ręcznego. Na przykład, niektóre centra obróbcze nie mają ręcznych przycisków ani przełączników do wyboru prędkości wrzeciona, kierunku i włączania i wyłączania wrzeciona. W przypadku tego typu maszyny, jeśli operator musi ręcznie włączyć wrzeciono z dowolnego powodu, musi użyć MDI, aby to zrobić. W ten sam sposób, niektóre centra tokarskie nie mają ręcznych środków do zmiany narzędzi i dlatego muszą używać poleceń MDI. Albo w centrum tokarskim wytoczenie głupiego stożka poprzez zadanie interpolacji dla osi Z i X, W trybie ręcznym jest to niewykonalne.

Ponieważ prawie wszystkie polecenia są możliwe do zrealizowania przez MDI (w tym G00, G01, G02 i G03), operator może wykonywać polecenia obróbki w sposób podobny do tego, w jaki sposób są one wykonywane w gotowym programie. Jednak operator musi zachować szczególną ostrożność podczas używania MDI do obróbki obrabianych elementów. Polecenie zostanie wykonane jako wprowadzone. Jeśli operator popełni błąd w trybie MDI, może dojść do kolizji. Nie ma szans na weryfikację poleceń wykonywanych przez MDI, jak można to zrobić przy pomocy edycji programu. Jednakże przy jakiejś tam dozie wiedzy i doświadczenia obróbkowego, jest to bardzo wygodne.

Tryb edycji

Jeśli kiedykolwiek pracowałeś z programem tekstowym, sposób edycji programu obróbkowego będzie podobny, czyli łatwy w obsłudze. W tym trybie operator może wykonać dwie podstawowe czynności. Może wpisywać programy CNC do pamięci sterowania i modyfikować bieżące programy. Prawie wszystkie elementy sterowania pozwalają operatorowi na przechowywanie wielu programów. Programy są zazwyczaj uporządkowane według numeru programu (zwykle słowo O). Operator cnc będzie mógł wywołać żądany program z pamięci kontrolnej, czyniąc go aktywnym programem.

Wszystkie sterowanka CNC dają użytkownikowi możliwość wykonania co najmniej trzech podstawowych czynności w trybie edycji. Operator może wstawiać nowe informacje do programu, zmieniać bieżące informacje w programie i usuwać inne informacje z programu. Niektóre elementy sterowania pozwalają również operatorowi na globalną edycję, co oznacza, że mogą wycinać i wklejać, a także wyszukiwać i zamieniać dane.

Wraz z tymi podstawowymi funkcjami operator będzie mógł przeszukiwać lub skanować program w poszukiwaniu kluczowych informacji. Na przykład w edycji można szybko przeszukać następne wystąpienie dowolnego słowa programu. Jeśli programista używał numerów sekwencji (N słów), operator może użyć numeru sekwencyjnego błędnego polecenia jako słowa użytego do wyszukiwania.

Tryb działania programu

Trzeci tryb działania obejmuje faktycznie uruchomione programy. Dwie pozycje przełącznika trybu to pamięć (lub auto) i czytnik. Operator cnc używa tego trybu do weryfikacji programów i uruchamiania produkcji.

Tryb pamięci służy do uruchamiania programów z pamięci sterownika. Dopóki pamięć kontrolna ma wystarczającą wielkość, aby pomieścić cały program CNC (tak jak prawie zawsze będzie, dopóki sztuczna inteligencja nie wywali operatora cnc z roboty, no ale to inny temat na sytuacje w nieodległej znów przyszłości), należy użyć trybu pamięci do wykonania programu.

Chociaż w pamięci kontrolnej może znajdować się kilka programów, tylko jedna jest aktywna. Jest to program, który zostanie uruchomiony po naciśnięciu przycisku rozpoczęcia cyklu. W większości paneli kontrolnych tryb edycji służy do wyboru aktywnego programu.

W przypadku większości sterowników, gdy program jest wykonywany z pamięci, programista może zobaczyć jedną pełną stronę programu na ekranie wyświetlacza. Po uruchomieniu programu kursor przewinie program, pozwalając programiście zobaczyć polecenia następujące po wykonywanej aktualnie komendzie.

Tryb czytnika

W tym samym czasie tryb czytnika był jedynym sposobem aktywacji programów. Ale wraz z pojawieniem się komputera, potrzeba przełącznika trybu czytnika znikła. To prehistoria. Obecnie większość paneli sterujących nie ma nawet możliwości uruchamiania programów z czytnika. Chociaż mogą wyposażyć sterowanie w czytnik taśmy, tylko po co, nie te czasy.

Zamiennik tychże sposobów odczytywania długich programów to własnie magazyn pamięci typu pendrive , albo ethernet korzystający z zasobu innego komputera.

Program można uruchomić bezpośrednio z takiego sposobu transmisji danych (jeśli sterowanie dopuszcza tę funkcję).

Aby to osiągnąć, pozycja przełącznika trybu jest ustawiona na tryb czytnika podczas wykonywania programu, ale podejrzewam że w najnowszych obrabiarkach tryb ten będzie się nazywał trybem sieci czy coś w tym stylu. Ale parametry kontrolne są ustawione w taki sposób, aby sterowanie mogło działać z portu komunikacyjnego. Głównym zastosowaniem tej techniki jest trójwymiarowe rzeźbienie programów CNC generowanych z systemu CAM. Dzięki tym programom generowane są bardzo małe, skomplikowane interpolacyjnie ruchy, aby obrabiać skomplikowane kontury kształtu. Bezpośrednie sterowanie numeryczne (DNC) to termin używany do opisu tej techniki uruchamiania programów z zewnętrznego komputera. Należy pamiętać, że jest to niezwykle niezbędna funkcja dla niektórych zastosowań, takich jak matryce i formy do obróbki.

Ograniczeniem trybu transmisji zewnętrznej, czyli „sieci”, czy tam DNC jest to, że modyfikacja programu nie jest możliwa z poziomu sterowania CNC. Oznacza to, że program musi być doskonały, zanim będzie można go uruchomić, czyli że nie spowoduje nam żadnych kolizji i na dzień dobry i na do widzenia.. Jeśli konieczne są zmiany, należy je usunąć z układu sterowania maszyny. Gdy programy są przechowywane w pamięci kontrolnej, łatwo jest wprowadzać zmiany bezpośrednio w sterowaniu. Jak komu wygodniej, a wszystko zależy od wielkości danego programu, w sensie ilości linii programowych, bo ciężko byłoby edytować program w którym mamy wygenerowanych np. 500 tys. linii G kodu, o pomyłkę tu nie trudno, nawet jest pewniak że się pomylimy.

Zapraszamy do kolejnych części podstawy obróbki kurs na operatora CNC

Pierwsza część operator cnc kurs:

w, której przybliżymy takie zagadnienia jak:

– Komponenty maszynowe
– Osie maszynowe
– Punkt referencyjny dla każdej osi
– Osprzęt maszynowy
– Funkcje programowalne

Druga część operator cnc kurs:

w, której przybliżymy takie zagadnienia jak:

– Komponenty maszynowe
– Osie maszynowe
– Punkt referencyjny dla każdej osi
– Osprzęt maszynowy
– Funkcje programowalne

Trzecia część operator cnc kurs:

w, której przybliżymy takie zagadnienia jak:

– Zrozumienie interpolacji
– Trzy najbardziej podstawowe typy ruchu
– Ruch szybki
– Linia prosta
– Ruch kołowy
– Przykładowy program pokazujący trzy typy ruchu

Czwarta część operator cnc kurs:

w, której przybliżymy takie zagadnienia jak:
– Kompensacje narzędzi
– Przyczyny przesunięć narzędzi
– Organizowanie offsetów
– Rodzaje kompensacji
– Kompensacja długości narzędzia
– Wymiar z kompensacją długości narzędzia
– Kompensacja promienia frezu
– Zakres rozmiarów narzędzia
– Obróbka zgrubna i wykończeniowa
– Jak zaprogramować kompensację promienia narzędzia
– Korekcje układu współrzędnych programowych
– Wymiarowe przesunięcia narzędzi
– Jak zagwarantować wymiar „na zero” pierwszego przedmiotu obrabianego
– Kompensacja promienia ostrza narzędzia
– Inne rodzaje kompensacji