Liczniki są urządzeniami powszechnie stosowanymi przez co każdy z nas ma z nimi do czynienia na co dzień. Przykładem mogą być liczniki prądu, liczniki odmierzające zużycie wody w gospodarstwach domowych, czy choćby zamontowane na desce rozdzielczej samochodu liczniki, wskazujące jego przebieg.
Pierwsze liczniki budowano w formie urządzeń mechanicznych i było to znacznie wcześniej zanim elektronika stała się powszechna. Również dzisiaj tego typu liczniki są popularnie stosowane, a ich działanie polega na zliczaniu zdarzeń za pomocą mechanicznie współpracujących ze sobą części składowych. Coraz częściej jednak, ze względu na rozwój komputeryzacji i elektroniki, spotyka się zastępowanie liczników mechanicznych – licznikami cyfrowymi. Poniższy artykuł przedstawia rodzaje obecnie używanych liczników, zasadę ich działania, zastosowanie, a także wady i zalety poszczególnych rozwiązań…
Liczniki – historia powstania
Już w starożytności pojawiły się pierwsze konstrukcje służące do zliczania, które stanowiły początek dalszej ewolucji liczników. Jedną z takich konstrukcji był starożytny drogomierz do pomiaru odległości. Jego działanie opierało się na podobnych własnościach do współczesnych liczników, to znaczy tak jak samo jak one drogomierz ten zliczał zdarzenia, dzięki czemu można było wyznaczyć odległość. Opis konstrukcji starożytnego drogomierza zawarł w swoim dziele Witruwiusz około 27 i 23 p.n.e., chociaż faktycznym wynalazcą mógł być Archimedes z Syrakuz (ok. 287 p.n.e. – ok. 212 p.n.e). Drogomierz Witruwiusza oparty był na kołach rydwanu o średnicy 1,2m, które przy 400 obrotach pokonywały odległości jednej mili rzymskiej, to znaczy 1400m. Przy każdym obrocie sworzeń na osi zaczepiał koło zębate o 400 zębach, tym samym obracając go o jeden pełny obrót na milę. Ta czynność uruchamiała kolejny mechanizm złożony z rozmieszczonych na obwodzie otworów, w których znajdowały się kamyki. Kamyki miały spadać jeden po drugim do pudełka, a przebyty dystans został określany po prostu poprzez zliczenie liczby kamyków znajdujących się w pudełku.
Drogomierz został również niezależnie wynaleziony w starożytnych Chinach, prawdopodobnie przez obfitego wynalazcę i wczesnego naukowca Zhanga Henga (78 n.e. – 139 n.e.) z dynastii Han (202 p.n.e. – 220 n.e.). Chińczycy określali to urządzenie jako tzw. „powóz perkusyjny”, w którym pokonywana odległość była sygnalizowana za pomocą dźwięku, wydawanego przy użyciu drewnianej figury. Jej mechaniczne ramię uderzało w bęben lub dzwon za każdym razem, gdy przebyta została odległość założona w przekładni mechanizmu.
Co to jest licznik?
Liczniki jak sama ich nazwa wskazuje służą do zliczania zdarzeń, występujących najczęściej w określonym czasie. Wśród liczników wyróżnia się główny podział na liczniki mechaniczne lub elektroniczne (cyfrowe). Poza tym wyróżnia się wiele różnych rodzajów liczników cyfrowych – w zależności od sposobu ich działania. Zostały one opisane na poniższym schemacie (Rys.1).
Rys.1 Rodzaje liczników cyfrowych
Licznik mechaniczny
Na długo zanim elektronika stała się powszechna, do zliczania zdarzeń stosowano licznik mechaniczny, których działanie opiera się na użyciu w ich budowie komponentów mechanicznych. Liczniki mechaniczne zwykle składają się z szeregu dysków zamontowanych na osi, z cyframi od 0 do 9 zaznaczonymi na krawędzi dysku. Dysk umieszczony najbardziej z prawej strony licznika przesuwa się o jeden przyrost dla każdego zdarzenia. Każdy dysk, z wyjątkiem skrajnie lewego, ma występ, który po zakończeniu jednego obrotu przesuwa następny dysk do lewej o jeden stopień. Taki typ licznika był i również obecnie jest używany np. do zliczania przejechanych kilometrów w pojazdach. Poza tym licznik mechaniczny stosuje się m.in. w magnetofonach i dozownikach paliwa, czy na przykład do kontrolowania procesów produkcyjnych.
Liczniki mechaniczne można przekształcić w liczniki elektromechaniczne dodając do nich niewielki elektromagnes, wówczas zliczać będą impulsy elektryczne. Przykładem licznika elektromechanicznego (indukcyjnego) jest powszechnie spotykany licznik do pomiaru zużycia energii elektrycznej (Rys.2).
Rys.2 Schemat budowy licznika elektromechanicznego do pomiaru zużycia energii elektrycznej
Na powyższym rysunku przedstawiono schemat działania licznika do pomiaru zużycia prądu. W jego budowie zastosowano metalową tarczę, która obraca się w skutek działania wirowego pola magnetycznego, wytwarzanego przez odpowiednio umieszczone dwie cewki w liczniku. W jednej z cewek płynie prąd proporcjonalny do natężenia prądu pobieranego przez odbiorcę, jest to tak zwana cewka prądowa. W drugiej z cewek, tzw. cewce napięciowej, płynie prąd proporcjonalny do napięcia w sieci. Kiedy prąd przemienny przepływa przez cewki (elektromagnesy) zostają wygenerowane (inaczej indukowane fizycznie) prądy wirowe w metalowej tarczy, która wraz ze strumieniami magnetycznymi generuje moment obrotowy – powodujący obrót tarczy.
W innym miejscu nad tarczą umieszczony jest magnes stały (tzw. magnes hamulcowy). Jeśli zostanie zużyta mniejsza moc, magnes pełniący funkcję hamulca kompensuje przyspieszenie i utrzymuje liczbę obrotów proporcjonalną do przepływu prądu.
Tarcza napędza wskaźnik licznika w postaci dysków z cyframi od 0 do 9, który pokazuje dotychczasowe zużycie. Zużycie energii w kilowatogodzinach (kWh) wynika z liczby obrotów tarczy, to znaczy liczba obrotów tarczy jest proporcjonalna do zużycia energii. W tym celu na liczniku znajduje się wskazanie „obrót na kilowatogodzinę”. Na przykład „600 obr/ kWh” oznacza, że tarcza musi się obracać 600 razy, aby miernik pokazywał zużycie jednej kilowaty godziny. Liczniki energii elektrycznej mogą mieć różne specyfikacje dotyczące liczby obrotów na kilowatogodzinę.
Liczniki elektroniczne (cyfrowe)
Liczniki elektroniczne są logicznymi układami cyfrowymi przechowującymi i zazwyczaj wyświetlającymi liczbę przypadków, którymi mogą by określone zdarzenie lub procesy, często w relacji z zegarem. Mówiąc inaczej zliczane i wyświetlane przez licznik zdarzenia lub procesy odnoszą się do określonego przedziału czasu. W licznikach elektronicznych – w odróżnieniu od liczników mechanicznych – liczenie odbywa się poprzez zliczanie impulsów elektrycznych podawanych na wejściu.
Liczniki elektroniczne do pomiaru energii elektrycznej – w przeciwieństwie do ich odpowiedników mechanicznych – nie określają zużycia energii za pomocą ruchomych elementów mechanicznych, tylko przez elementy elektroniczne, takie jak: cewki Rogowskiego, rezystory bocznikowe lub czujnik Halla. Określone zmierzone wartości są dalej przetwarzane za pomocą obwodu elektronicznego i po przetworzeniu są wyświetlane na wyświetlaczu licznika.
Coraz bardziej na popularności zyskują obecnie tzw. inteligentne liczniki energii elektrycznej, które użytkowane były głównie przez dużych klientów pobierających prąd od początku lat 90-tych. Od 2010 roku są one również dostępne dla prywatnych gospodarstw domowych. Inteligentne liczniki odbierają i wysyłają dane cyfrowe w zintegrowanej sieci komunikacyjnej. Dzięki nim odbywa się komunikacja pomiędzy zakładem energetycznym i odbiorcą prądu – np. gospodarstwem domowym. Dane dotyczące zużycia prądu są zbierane i przesyłane na odległość, co najmniej 1 raz dziennie. Pozwala to na bieżąco monitorować zapotrzebowanie na energie, co kolei daje lepsze zarządzenie siecią oraz sprawniejsze pobieranie opłat.
Współczesny przemysł określany mianem przemysłu 4.0 opiera się w głównej mierze na zbieraniu informacji i wyciąganiu wniosków na podstawie ich analizy. W ofercie naszego sklepu znajduje się m.in. licznik energii SELEC EM 368-C, który za pomocą protokołu komunikacyjnego MODBUS (RS 485) pozwala na połączenie go z komputerem. Wówczas z poszczególnych aplikacji wyposażonych w takie liczniki możliwe jest magazynowanie informacji dotyczących zużycia energii, w celu na przykład przeprowadzenia późniejszej analizy i ewentualnej optymalizacji.
Licznik elektroniczny zasada działania
Tak jak wspomniano wcześniej, liczniki elektroniczne (cyfrowe) zliczają impulsy elektryczne podawane na wejściu. Najpopularniejszym typem licznika cyfrowego jest sekwencyjny cyfrowy układ logiczny z linią wejściową zwaną zegarem i wieloma liniami wyjściowymi. Wartości w liniach wyjściowych reprezentują liczby dziesiętne, które są odpowiednio zakodowane w systemie liczb binarnych. Każdy impuls zastosowany do wejścia zegarowego zwiększa lub zmniejsza liczbę w liczniku.
Licznik elektroniczny budowa
Liczniki elektroniczne zazwyczaj zbudowane są z wielu przerzutników. Przerzutniki (ang.flip-flop) stanowią układy elektroniczne, w których stan wyjść układu zależy od stanu jego wejść oraz od stanu wewnętrznego (poprzedniego) – to znaczy stanu zapamiętanego w pamięci. Wyróżnia się 3 rodzaje przerzutników:
– bistabilne
– monostabilne (uniwibratory)
– astabilne (multiwibratory)
Przykładowo grupa czterech lub ośmiu połączonych ze sobą przerzutników bistabilnych może tworzyć tzw. rejestr, zdolny do pamiętania jednego bajta informacji. Obecnie zwykle 1 bajt to 8 bitów, choć nie jest to wartość przypisana na stałe, tzn. 1 bajt może tak naprawdę zawierać dowolną liczbę bitów np. 4-bity, 24-bity. Pojęcie bajt odnosi się bowiem do najmniejszej porcji danych, jaką dany komputer może pobrać, zapisać i przetworzyć za jednym razem.
Z licznikami cyfrowymi wiążą sie następujące pojęcia:
– Pojemność licznika – jest to liczba stanów jaką licznik może przyjmować w jednym pełnym cyklu. Pojemność jest równa licznie przerzutników w liczniku. Aby rozszerzyć pojemność licznika można połączyć go z innymi licznikami bądź przerzutnikami.
– Stan przerzutnika – każde z wejść przerzutnika może przyjmować wartość niską 0 lub wysoką 1.
– Rejestr – sposób w jaki przechowywane i odtwarzane są informacje w postaci bitów w liczniku.
Rodzaje liczników elektronicznych
W elektronice liczniki można dość łatwo zaimplementować za pomocą opisanych przerzutników stanowiących obwody rejestrowe. Liczniki cyfrowe klasyfikowane są wg różnych kategorii, na przykład:
Liczniki elektroniczne ze względu na kierunek zliczania dzielą się na:
– liczniki jednokierunkowe, liczące w przód lub w tył
– liczniki dwukierunkowe (rewersyjne), w których istnieje możliwość zmiany kierunku liczenia
Liczniki jednokierunkowe zwiększają lub zmniejszają liczbę pamiętaną w liczniku o jeden. W przypadku konieczności dodawania i odejmowania impulsów w jednym liczniku, stosuje się tzw. liczniki dwukierunkowe (rewersyjne).
Liczniki elektroniczne ze względu na sposób łączenia przerzutników wyróżnia się:
– liczniki szeregowe (asynchroniczne)
– liczniki równoległe (synchroniczne)
Liczniki elektroniczne dzielą się także ze względu na długość cyklu:
– liczniki o stałej długości cyklu
– liczniki o zmiennej (nastawianej) długości cyklu
Poza tym wyróżnia się także liczniki ze względu na sposób kodowania impulsów elektrycznych:
– liczniki binarne – wykazują dwa stany równowagi trwałej, tzn. przy 1 jak i 0 zapamiętują jeden bit informacji. W licznikach cyfrowych podstawowy element stanowią przerzutniki bistabilne, które mogą być zarówno asynchroniczne (np. typu RS) jak i synchroniczne (typu D, JK,JK-MS). Warto dodać, że przerzutnik typu RS może być przerzutnikiem synchronicznym lub asynchroniczny. Dla synchronicznego stosuje się dodatkowe wejście zegarowe C, do którego doprowadza się sygnał taktujący (synchronizujący).
– liczniki dekadowe (dziesiętne) – liczą w postaci cyfr dziesiętnych (dekad) a nie binarnych. Są to liczniki 4 bitowe (z 4 przerzutnikami) zliczające do 9 (zapis 9 to 1001 w 4-bitowym kodzie BCD), w którym każda kolejna cyfra kodowaną jest binarnie, a następnie wracają (resetują) do wartości 0. Dekady podobnie jak przerzutniki w licznikach dwójkowych mogą być łączone szeregowo lub równolegle. Zazwyczaj zwykły licznik binarny 4-przerzutnikowy można łatwo zmienić na licznik dekadowy dodając do niego bramkę logiczną NAND.
– liczniki pierścieniowe (krążąca jedynka, krążące zero) – są to najprostsze wersje liczników, w których tylko jeden z bitów może mieć wartość „1” lub „0”. Oznacza to, że tylko jeden przerzutnik w tych licznikach jest stanem, podczas gdy pozostałe znajdują się w stanie zerowym. Zaletą liczników pierścieniowych jest fakt, że stanów nie trzeba dodatkowo dekodować. Wadą natomiast jest nadmiarowa liczba przerzutników tworzących układ.
– liczniki Johnsona – w takich licznikach rejestr przesuwa szeregowo bity, co daje nieco inny sposób kodowania kolejnych cyfr. Stan 0 w takim kodzie 4-bitowym wynosi 0000, stan 1-1000, 2-1100, 3-1110, 4-1111, 5-0111, 6-0011 itd. Jak widać pojawiające się bity są nadpisywany z lewej strony kodu. Liczniki Johnsona można łatwo wdrożyć za pomocą przerzutników typu D lub JK.
– liczniki LFSR (ang. linear feedback shift register) – w takich licznikach rejestr bitów także przebiega na swój sposób, tzn. bit wejściowy jest funkcją liniową jego poprzedniego stanu, przez co stan 0 jest kodowany 0000, 1-1000, 2-0100, 3-0010, 4-1001, 5-1100,6-0110, 7-1011, 8-0101 itd.
– liczniki Graya – jak nazwa wskazuje są kodowane w kodzie Graya. Kod Graya jest jedną z odmian kodu binarnego. Cechą charakterystyczną w nim jest to, że dwie kolejne cyfry różnią się stanem jednego bitu. W tym kodzie 4 bitowym 0 jest kodowane jako 0000, 1-0001, 2-0011, 3-0010, 4-0110, 5-0111, 6-0101. Jak widać sąsiednie cyfry różnią się w kodzie Graya zawsze tylko 1 bitem.
Liczniki kaskadowe
Oprócz powyższych, spotkać się można także z licznikami kaskadowymi. Posiadają one w swojej budowie przerzutniki połączone kaskadowo. Stosuje się na przykład przerzutniki synchroniczne typu JK – MS, które zbudowane są z dwóch przerzutników JK. Jeden przerzutnik JK pełni funkcję nadrzędną M (ang.master), to znaczy jest buforem wejściowym
Liczniki modulo n
Kolejnym typem są liczniki modulo n, które są układami cyfrowym zliczającymi n-1 impulsów zegarowych , po przejściu impulsu n cykl się zeruje i jest zliczany od nowa. W takim układzie wartości liczbowe reprezentowane w kodzie binarnym BCD tworzą ciąg. Przykładowo dla licznika modulo 5 występują następujące stany impulsów zegarowych:
Modulo 5 : 0000 → 0001 → 0010 → 0011 → 0100 → 0000 → 0001 → 0010 →…
Po osiągnięciu stanu 0100, co w kodzie BCD oznacza cyfrę 4, kolejny impuls zegarowy wyzeruje licznik (0000) przy 5 stanie, przez co cykl zliczania rozpocznie się od nowa.
Każdy z powyższych liczników jest przydatny w różnych aplikacjach. Zwykle obwody liczników mają charakter cyfrowy i liczą się w postaci binarnej. Czasami jednak istnieją zalety stosowania sekwencji zliczania innej niż sekwencja binarna – takiej jak binarnie kodowany licznik dziesiętny BCD, licznik rejestru przesuwnego z liniowym sprzężeniem zwrotnym LSFR lub licznik zliczający w kodzie Graya.
Liczniki szeregowe (asynchroniczne)
Przerzutniki w liczniku asynchronicznym ułożone są szeregowo. Oznacza to, że są one sterowane wyjściami przerzutników poprzedzających. Takie ułożenie powoduje sytuacje, w której zmiana stanów licznika nie odbywa się równocześnie do napływających taktów zegarowych, lecz z pewnym opóźnieniem na poszczególnych przerzutnikach. Opóźnienie to jest równe czasowi propagacji sygnału w przerzutniku i określane jest jako stan nieustalony licznika. Czas propagacji sygnału określa z kolei po jakim czasie od zmiany napięć wejściowych ustali się napięcie na wyjściu przerzutnika. Im większa liczba przerzutników tym dłuższe stany nieustalone, dlatego w licznikach o dużej pojemności stosuje się połączenia równoległe przerzutników.
Do budowy liczników asynchronicznych używa się różnych przerzutników np. najprostszego przerzutnika asynchronicznego typu RS, typu D, czy JK. To czy licznik będzie asynchroniczny czy synchroniczny, jak wspomniano już wcześniej, zależy od sposobu ich połączenia.
W obwodzie licznika asynchronicznego w którym zastosowano pojedynczy przerzutnik typu D przechowywany jest tylko 1 bit, a zatem może liczyć od zera do jednego, po czym się przepełni i zacznie ponownie liczyć od zera. Zliczanie przejść z jednego stanu logicznego do drugiego odbywa się sposób narastający i opadający, tzn. od 0 do 1, jak i od 1 do 0, co daje przepełnienie po dwóch cyklach zegarowych. Dołożenie kolejnego przerzutnika daje licznik dwu-bitowy itd. Dany licznik może zliczać zdarzenia do 2n-1, gdzie n jest liczbą bitów (etapów przerzutu) w liczniku.
Liczniki równoległe (synchroniczne)
Liczniki równoległe (synchronicznych) w przeciwieństwie do szeregowych – w których zmiana stanu każdego kolejnego przerzutnika następuje dopiero po zmianie stanu w przerzutniku poprzedzającym – zmieniają swój takt jednocześnie (równolegle) z taktem zegarowym. Sieć logiczna steruje odpowiednio wejściami przerzutników na podstawie stanów ich wyjść. Sygnał zegarowy doprowadzany jest do każdego przerzutnika, przez co zmiana stanów odbywała się według napływających taktów zegarowych. Główną zaletą liczników synchronicznych jest przede wszystkim szybkość pracy układu i minimalne opóźnienie (stany nieustalone). Do ich budowy można także użyć przerzutnika typu D lub JK.
W celu rozszerzenia pojemności licznika można połączyć go z innymi licznikami bądź przerzutnikami. W połączeniu równoległym dwóch liczników stosuje się bramkę logiczną AND, której wyjście jest podłączone do drugiego licznika. Oprócz tego do bramki AND należy podłączyć też wyjścia licznika pierwszego. Połączenie pierwszego licznika o pojemności n1 z drugim licznikiem o pojemności n2 da łączną pojemność n= n1 x n2
Wykorzystując liczniki scalone o określonej pojemności oraz funktory, takie jak np. bramki NAND czy NOR, można budować liczniki typu modulo n praktycznie o dowolnej pojemności.
Sposób implementacji logiki dla każdego bitu rosnącego licznika polega na przełączaniu każdego bitu, gdy wszystkie mniej znaczące bity są w stanie wysokiego logiki. Na przykład bit 1 przełącza się, gdy bit 0 ma wysoki poziom logiczny; bit 2 przełącza się, gdy zarówno bit 1, jak i bit 0 mają wysoki poziom logiczny; bit 3 przełącza się, gdy bit 2, bit 1 i bit 0 są wysokie itd.
Liczniki szeregowe dzielą się w zależności od sposobu realizacji układu sprzęgającego na liczniki:
– liczniki z przeniesieniem równoległym – sygnał wejściowy nie jest przesyłany na wejścia zegarowe przerzutników lecz na bramki sprzęgające.
– liczniki z przeniesieniem szeregowym – przerzutniki zmieniają swój stan bezpośrednia pod wpływem sygnału wejściowego X, a więc jednocześnie, ale następny impuls wejściowy X może przejść dopiero wówczas, gdy poprzedni impuls dotrze do ostatniego przerzutnika i wykona przeniesienie Y.
Licznik odwiedzin strony internetowej
Licznik odwiedzin strony internetowej stanowią oprogramowanie komputerowe, które wskazuje liczbę odwiedzających lub odwiedzin na danej stronie internetowej. Po odpowiednim skonfigurowaniu liczniki zwiększają wartość o jeden za każdym razem, gdy strona internetowa jest otwierana w przeglądarce internetowej. Liczba odwiedzin jest zwykle wyświetlana w postaci obrazu lub tekstu cyfrowego, może być jednak także wyświetlana na liczniku fizycznym, takim jak np. licznik mechaniczny.
Liczniki internetowe były popularne w połowie lat 90-tych i na początku 2000 roku, później zastąpiono je bardziej szczegółowymi i kompletnymi miernikami ruchu w sieci.
Zastosowanie liczników
Zastosowanie liczników mechanicznych oraz elektromechanicznych:
– drogomierz
– arytmometr (poprzednik kalkulatora)
– maszyna różnicowa Babbage’a
– maszyna analityczna
– liczniki przebiegu pojazdu
– liczniki pomiaru czasu
– starsze dystrybutory paliwa (pompy gazu)
– mechaniczne maszyny do głosowania
– liczniki ręczny „Tally”
– liczniki dziewiarskie
– liczniki energii elektrycznej
Zastosowanie liczników cyfrowych jest bardzo szerokie i coraz to bardziej popularne. Spotkać je można na przykład w:
– zegarach cyfrowych,
– wagach łazienkowych,
– liczarkach banknotów,
– kasach fiskalnych,
– terminalach do płacenia,
– licznikach pomiaru czasu np. pracy urządzeń czy maszyn,
– licznikach przebiegu pojazdu (w starszych modelach występują również liczniki mechaniczne),
– urządzeniach pomiarowych, a nawet w mikroprocesorach.
Timery
Timerami w języku polskim określa się przekaźniki czasowe, dzięki którym można w łatwy sposób zmierzyć czas pracy, jak i czas przestoju danego urządzenia czy maszyny. Pozwalają kontrolować i ograniczać straty związane w bezproduktywnym postojem maszyn i urządzeń. Zastosowanie timerów popularne jest między innymi w automatyce przemysłowej, w mikrokontrolerach jak i na przykład wśród sprzętu gospodarstwa domowego (w budowie piekarników, mikrofalówek, czy pralek).
Funkcją timerów jest odliczanie określonego przez użytkownika odcinka czasu. Zasada ich działania jest taka sama jak dla liczników elektronicznych, to znaczy timery działają poprzez zliczanie pojawiających się impulsów elektrycznych. Zliczanie to odbywa się w dół (do zera), w przeciwieństwie do liczników w których liczenie może następować zarówno w górę (w przód) jak i w dół (w tył). Główna różnica pomiędzy licznikami a timerami jest taka, że w licznikach na wejściu podłączone są zazwyczaj zdarzenia, które przesyłają sygnały nieokreślone w czasie. W timerach natomiast sygnały wejściowe w postaci impulsów są stałe, to znaczy pojawiają się w ustalonym, znanym czasie.
Często obwody czasowe timerów zawierają również programowalne dzielniki częstotliwości, dzięki czemu mogą realizować odmierzanie czasu nie tylko w zakresie od mikrosekund do milisekund, ale także do wielu godzin lub kliku dni.
Połączenie timera wraz z licznikami pozwala rejestrować zdarzenia w ustalonym czasie. Jednym z takich liczników z programowalnym timerem jest dostępny w naszym sklepie model XTC 5400. Więcej na temat timerów w naszym osobnym artykule: Przekaźnik czasowy – zasada działania, budowa, rodzaje
Podsumowanie
Wiele systemów automatyki wykorzystuje komputery PC i laptopy do monitorowania różnych parametrów maszyn i danych produkcyjnych. Liczniki stosowane są wszędzie tam, gdzie konieczne jest zliczenie jakiejś istotnej wartości. Dla produkcji będą to na przykład zliczane parametry, takie jak liczbę wyprodukowanych sztuk, numery partii produkcyjnej, czy wyliczenia związane z ilości zużytego materiału w przedsiębiorstwie.
Obecnie liczniki stosowane są na bardzo szeroką skalę, nie tylko w różnych gałęziach przemysłu, lecz także w urządzeniach codziennego użytku. Przykładów ich zastosowania jest wiele, dlatego liczniki stanowią ważny element we współczesnym świecie, w tym m.in. w budowie maszyn i urządzeń, jak i w automatyce. Nierzadko to za pomocą licznika możemy prawidłowo posługiwać się urządzeniem, a dane urządzenie dzięki niemu działa poprawnie, przykładem będzie tutaj cho
by dystrybutor paliwa.
Liczniki stanowią podstawę w najnowszej rewolucji przemysłowej, tj. w przemyśle 4.0, który opiera się na zbieraniu informacji i wyciąganiu wniosków na podstawie ich analizy.
Większość liczników z naszej oferty, czy to do zliczania impulsów, czy do określania czasu pracy posiada programowalne wyjścia, które mogą zostać uruchomione po osiągnięciu zadanej wartości licznika. Wyzwolenie może nastąpić sygnałem napięciowym lub bezpotencjałowo, czyli poprzez zwarcie dwóch pinów wejściowych licznika. To wszystko w połączeniu z szerokim zakresem napięć zasilających umożliwia łatwy dobór licznika do każdej aplikacji.
Zapraszamy również do przeczytania:
Licznik czasu pracy maszyny – co to jest, działanie, zastosowanie
Przekaźnik półprzewodnikowy (SSR) – zasada działania, budowa, rodzaje
Ogranicznik przepięć – podłączenie, co to jest, jak działa, budowa
Wyłącznik nadprądowy – jak dobrać, podłączenie, charakterystyka
Rozłącznik izolacyjny – co to jest, jak dobrać, budowa, zastosowanie
Łącznik krzywkowy – jak podłączyć, zasada działania
Licznik impulsów – co to jest, rodzaje i zastosowanie
