Jeśli postawimy obserwatora przed maszyną, wówczas może on zauważyć orientację danej osi, tzn. w którą stronę przesuwa się na plus a w którą na minus.
Najprostszy układ dwuosiowy w tokarce : przesuw suportu w prawo to oś Z i jedzie na plus, przesuw sanek narzędziowych od nas to oś X i również jedzie na plus do centrum obrotu przedmiotu.
Układ frezarki trzyosiowej o standardowych osiach XYZ wyznacza nam punkt zerowy lub referencyjny, od którego zaczyna się interpolacja osi. Punkt ten zgodnie z wymaganiami ISO znajduje się po lewej stronie stołu i jak najbliżej obserwatora. Oś jadąca w prawo na plus to oś X, oś jadąca do przodu „od nas” to Y i również jedzie na plus, os pionowa Z jadąc w dół do materiału jedzie na minus, a na bezpieczną wysokość na plus.
W układzie wieloosiowym, biorąc pod uwagę na przykład układ 5 osiowy TableTable , mamy do dyspozycji dwie osie obrotowe A i B. Oś A kręci wokół osi X zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara patrząc na oś x ze strony prawej, podobnie w osi Y oś B, jednak z pozycji obserwatora, gdy oś Y jedzie do przodu, czyli od nas na plus, to oś B patrząc od nas kręci się w lewo czyli na minus, ale patrząc od strony prawej osi Y, jej kierunek jest dodatni.
